Blogroll

Follow us on Facebook

Followers

Thursday, December 19, 2013

මගේ සොයුරේ


සැප දුක අපි එකටම වින්දේ
එක බත් පත වට වී කෑවේ
විහිලු තහළු කරමින්නේ
සැමදා සතුටින් උන්නේ
බොරුවට හරි ඔබ මිතුරේ
මතකද මට ඔච්චම් කෙරුවා

Saturday, November 9, 2013

කුළුදුල් ආදරය


කුළුදුලේ මගේ ආදරේ
ඇය දන්නේ නෑනේ මගේ ආදරේ
ඒ උනත් මා හඳින් ඇය දෙසම බල බලා
සැමදාම පැතුවා ඇගේ ආදරේ
හීනයක්ද මගේ ආදරේ

Tuesday, October 22, 2013

අම්මා කොයි ගියාදෝ.?


      ඉර අවරට යමින් තිබිණ.හාත්පස සිසාරා අඳුර දැහැ ගනිමින් සිටියි.අවට පරිසරයද දැඩි මූසල පාළු ගතියකින් වේලි ගොසිනි.අඳුර මකමින් දැවෙන පහනකින් ආලෝකමත් වූ කටු මැටි බිත්ති හතරකින් වට වූ කුඩා නිවසකි.පැවතියේ දැඩි නිහඩ බවකි.විටින් විට බල්ලෙකුගේ උඩු බිරුම් හඩ පරිසරය බිය ගැන්වීය.ඒ පාළු ගතිය මකන්නට මෙන් ගොරහැඩි කටහඩක් ඈතින් නිවස දෙසට ලං වෙමින් තිබිණ.
“ තනි ..වයි.....උප.න්......නේ............
තනි..වයි......මැ....රෙන්නේ...........
මේ.....ඉන්න.......ඩින්ගේ...........
අඩිමයි.........ගස....න්...නේ...........” ඒ කට පුරා බීගෙන එන උක්කුවාගේ කට හඩයි.
“ තුහ් නොදකින් ........අදත් මේ කාලකන්නිය කණ මදය වගේ බීගෙන එන රගේ....ආවදෙන්කෝ..හ්ම්.....”
එතලිනාගේ සුපුරුදු වචන සැට් එක උක්කුවාගේ හඩ නැවත්තිමට තරම් තීව්‍ර විය.
“ මොකද ගෑනියේ බෙරිහන් දෙන්නේ...? ”
උක්කුවා ගෙට ගොඩ වෙන ගමන් ඇසුවේය.වාරු නැති වූ උක්කුවා එලිපත්තේම බිම ඉන්ද විය.
“ ඇයි මනුස්සයෝ තොට අමතක උනාද මේ ගෙදර තට්ට තනියම ගෑනියෙකුයි ළමයි දෙන්නෙකුයි ඉන්නවා කියලා,හැමදාම අසමච්ජාතියා බීගෙන ගෙදර එනවා...අනේ හප්පේ මේ දරු පැටවූ දෙන්නා කෑවද බීවද කියලවත් මේ මිනිහට ගානක් නැති හැටි....
නොදකින් විතරක් මාත් කාපු දීගෙක හැටි...”
එතලිනාගේ කටහඩ අවදි විය....නමුත් ඒ කියූ දේටනම් උක්කුවාට කුකුල් කේන්ති ආවේය.
“ පට්ට බැල්ලියේ...මොකක්ද යකෝ තෝ කිව්ව හරුපේ.....තෝව මං අද ඉතුරු කරන් නෑ.ඉදපන් තොට මං.......”
උක්කුවා වහා හිද සිටි තැනින් නැගිට්ටේ වෙඩිල්ලක් මෙනි.වහා එතලිනා දෙසට ගොස් ඇගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලා ඇද්දේය.
“ වේසියේ....තෝව මං අද පට්ට ගහනවා.......” උක්කුවා ඇගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලා තදින් සෙලවුවේය....
“ ඉතින් මරපිය මාව....එතකොට ඔක්කොම අහවරයිනෙ..” ඉවසුම් නැති තැන එතලිනා කෑ ගෑවාය..
ඒ වඳන් වලින් උක්කුවාගේ කේන්තිය උපරිම වුයේය.උක්කුවාගේ හැදි දැඩි සිරුරට හිර වූ එතලිනාට පහර දෙක තුනක් දෙන්නට උක්කුවා මැලි නොවීය.මේ කලබගෑනිය නිසා බියට පත්ව දොර මුල්ලේ සැගව සිටි දරු දෙදෙනා තම මව බේරා ගැනීමට ඉදිරියට පැන උක්කුවාගේ ඇගේ එල්ලුණේය.
“ අනේ තාත්තේ.....අම්මට ගහන්න එපා තාත්තේ......තාත්තේ.......
අනේ ..අම්මේ.......”
“ තාත්තේ අම්මට ගහන්න එපා තාත්තේ..අම්මේ.........”
දරු දෙදෙනා උක්කුවාගේත් එතලිනාගේත් ඇගේ එල්ලෙමින් බෙරිහන් දුන්නේය..
“ පල යන්න පැත්තකට තොපි ”.කියා දරු දෙදෙනාව පැත්තකට ඇද දැමු උක්කුවා එතලිනාගේ කෙස් වැටියෙන් අල්ලා තදින් සොලවා ඇයව පැත්තකට තල්ලු කළේය.ඒ පහරින් විසි වී ගිය එතලිනා බිම ඇද වැටුනාය.
අහෝ...! අවාසනාවක මහත.නිවසේ පසෙක බිම හිඳ ගැනීමට තබා තිබූ ගල් පොත්තේ එතලිනාගේ හිස තදින්ම වැදිණි.ඇය සිහිසුන් වී වැටී සිටි අතර ඇය සිටි තැන ලේ විලක් වීමට වැඩි වෙලාවක් ගත නොවීය.වාරු නැතිව උක්කුවාද බිම ඇද වැටුණේය.
තම මවට වූ හදිය ගැන කම්පා වූ දරු දෙදෙනා වහා දුව විත් ඇගේ ඇඟේ එල්ලී කෑ ගසමින් හැඩීමට පටන් ගත්තේය..
“ අම්මේ........අනේ අම්මේ.........නැගිටින්නකෝ ............
අම්මේ........අ.....ම්...මේ.............ඇයි අම්මේ කතා කරන් නැත්තේ.... අම්මේ......”
දරු පැටවුන් දෙදෙනා ගිරි යටින් කෑ ගසා හැඩුවේය...
මේ සන්තෑසිය කණ වැකුණු අහල පහළ නිවෙස් වල වූ පිරිස් වහ වහා නිවස දෙසට දිව ආවේය.සිදුව ඇති දෙයින් මහත් කම්පාවට පත් වූ සියල්ලෝම කම් මුලේ අත් ගසාගෙන බලා සිටියේය...ඒ අතරින් උක්කුවාට හොද හැටි බනින වචන ද ඇසුණේය.නමුත් සියල්ලන් පැමිණෙන විටත් එතලිනා ඇගේ අවසන් හුස්සමත් හෙලා තිබිණි..


 අවසානයේ උක්කුවාගේ වූ බීමත්කම අසරණ දරු පැටවුන් දෙදෙනෙකුට උරුම වූ තම මවගේ උණුහුම සොරා ගත්තේය.පසුව එතලිනාගේ මරණයට වග කිව යුතු පුද්ගලයා ලෙස උක්කුවා ජීවිතාන්තය දක්වා මහ උළු ගෙදර තපින්නට නියම විය.අම්මාත් තාත්තාත් අහිමි වූ දරු දෙදෙනා අනාථ නිවාසයකට බාර දෙන ලදී.තවමත් හය හතර නොතේරෙන ඒ දරු දෙදෙනා තම මව එන තුරා අනාථ නිවාසයේ ජනෙල් කවුළු දොරින් එබිකම් කරයි.......

Sunday, October 6, 2013

අම්මා


ඇත්තටම මෙහෙම සින්දුවක් ලියන්න හිතුනේ මගේ මිත්‍රයා ලගදි සින්දුවක් ලිවිම ගැන මතක් කල නිසා.ඒ ගැන මම ඔහුට ස්තුතිවන්ත වෙනවා...සින්දුව හොදයි නම් කමෙන්ට් එකක් දාන්න අමතක කරන්න එපා...

            අම්මා

                               ඔබෙ පෙම් සුවඳින් මා නෑවෙද්දී
තුරුළෙහි හිද මා සැනසුනා
ඔබෙ ඇකයෙහි හිද උණුසුම් වී මම
කිරි බිව් හැටි මතකයි අම්මේ
අම්මා.................
ඔබ මගෙ සුදු අම්මා....

ඉන්නා විට මා ඔබගෙන් වෙන් වී
හැඩුවෙමි අම්මා එනම තුරා
ඔබ දුව ඇවිදින් තුරුලට ගෙන මා
නලවුව හැටි මතකයි අම්මේ
අම්මා..................
ඔබ මගෙ සුදු අම්මා....

බත් ගුලි කරමින් රසට කවද්දී
සතුටින් කෑ හැටි මට මතකයි
තාමත් අම්මේ ඔබේ අතින් බත්
කන්නට මට ආසයි අම්මේ
අම්මා..................
ඔබ මගෙ සුදු අම්මා....
අම්මා..................
මගෙ ආදර අම්මා.......

Wednesday, October 2, 2013

භෞතික විද්‍යාව ආදර්ශ ප්‍රශ්ණ පත්‍ර

csklanka සහ mrurealpage එකතුවී ඔබට ගෙන එන අධ්‍යාපනික අත්වැල වෙතින් දැන් ඔබට භෞතික විද්‍යාව නව ආදර්ශ ප්‍රශ්න පත්‍රය නිකුත් කර ඇත.එය දැන් ඔබට csklanka වෙතින් ලබා ගත හැකියි.දැන්ම පිවිසෙන්න...http://csklanka.blogspot.com/p/blog-page_6.html

Tuesday, September 17, 2013

ලයිසොන් මෙඩිකල්


       මේ කියන්න යන දේ නම් උනේ ඊයේ දවසෙයි.ඒ වගේම මේ ගැන මට බ්ලොග් එකට ලිපියක් ලියන්න හිතුනේ මගේ හිතවතාත් ලයිසොන් ගන්න ගිහින් ලබපු අද්දැකීම් හරි අපුරුවට බ්ලොග් එකේ පල කරලා තිබුන නිසයි.ඔයාලා ඒකත් කියවන්න මෙන්නමෙතනින්.අපේ ජිවිත ගොඩක් අද්දැකීම් වලින් පිරිලා.අපි ලබන අද්දැකීම් තවත් කෙනෙකුට පවසලා ඒ ගැන යමක් තවත් කෙනෙක් දැනුවත් වෙනවනම් මන් හිතනවා ඒක හොද දෙයක් කියලා.හරියට අත්දැකීම් ලබන්න ගන්න පෙර සුදානමක් වගේ.....
   මෙන්න මේකයි මට උන සිද්දිය.මාත් හා හා පුරා කියලා ඩ්‍රයිවින් ලයිසොන් එකක් ගන්න ඔන්න මේ ලගදි දවසක ගොඩ වැදුනා ලර්නස් එකකට.ඒකට ගිහින් මගේ කාරණා ටික කියලා ඇඩ්වාන්ස් එකකුත් ගෙව්වා.හැමෝම දන්නවනේ ලයිසොන් කොලයක් ගන්න මෙඩිකල් රිපෝට් එකක් ඕනි කියලා.ඒකනම් ඒ හැටි දෙයක් නෙමෙයිනේ.මොකද මිට අවුරුද්දකට දෙකකට උඩදී මං මගේ සහ පිරිවරත් එක්ක ලර්නස් එකකට ගිහින් විස්තර කතා කොරන කොට කිව්වා,
 “රු.500 ක් විතර යන්නේ ඩොක්ටර් කෙනෙකුට කියලා මෙඩිකල් රිපෝට් එකක් ගන්න “.
ඉතින් ඔන්න ඕක මගේ හිතේ තිබුන නිසා මන් ඒ ගැන ඒ තරම් ගණන් ගත්තේ නෑ.ඔන්න ලර්නස් එකේ හිටපු ඇන්ටි කිව්වේ නැතැයි රත්නපුරේ නිව් ටවුන් එකේ තියෙනවා මෙඩිකල් රිපෝර්ට් දෙන තැන.ඒකට ගිහින් රිපෝර්ට් එකක් අරන් එන්න කියලා.උදේ 9 ඉදන් 3 වෙනකන් දෙනවා කියලත් කිව්වා.මොනා කොරන්නද පලයන්කෝ දැන් නිව් ටවුන්..මාත් ඉතින් හා කියල එන්න අවා..
  කලින් ලයිසොන් අරන් තිබුනා අපේ මාමා.මන් ඉතින් මාමා කාරයාගෙන් ඇහුවා මේ මෙඩිකල් රිපෝර්ට් කතාව ගැන.
"ඔවු ඔවු ,දැන් මෙඩිකල් රිපෝර්ට් දෙන්නේ නිවු ටවුන් එකේ විතරයි.ඒකටත් රු.750 ක් ගන්නවා.”
    මට මරුවට කේන්ති ගියෙමි.ඇයි දෙය්යනේ කලින් යසට රු.500 ට නිදහසේ කරගත්තු වැඩේ දැන් පෝලිම් වල රැකලා තවත් රු.250 ක් වැඩිපුරත් ගෙවන්න එපැයි.මොනා කොරන්නද,කොහොමහරි ලයිසොන් එක ගන්නත් ඕනිනේ.ඒක නිසාම මන් ඊට පහුවදා ගියා නිවු ටවුන් එකේ NTMI(NATIONAL TRASPORT MEDICAL INSITITUTE) එකට.ඒකත් හරියට රජයේ ඉස්පිරිතාලේ OPD එකේ බෙහෙත් ගන්න ගියා වගේ වැඩක්.සෙනග හෝ ගාලා.අනේ මන්ද එක දවසට මෙඩිකල් රිපෝර්ට් ගන්න තරමට ලංකාවේ වාහන තියෙනවද කියලනම් මට සැකයි.

   මේකේ පැකේජ් එකනම් පෙර ගෙවුම්.ඒ කියන්නේ මෙඩිකල් එක පාස් ද නැද්ද කියලා දැනගන්න කලින් සල්ලි ගෙවන්න ඕනි.කලින් රු.750 ක් ගෙවලා තමා ඇතුල් වෙන්න තියෙන්නේ.මාත් ඔන්න රු.750 ක් කැෂියර්ට ගෙවලා රිසිට් එකකුත් අරන් ඒකත් ඊලග මෙසේ ඉන්න නෝනට දීල වාඩි උනා.කැෂියර් එකේ නෝනනම් මාර භාණ්ඩේ.හරියට සුකුරුත්තන් ගොඩක් එල්ලගත්ත ලිෆ්ටික් වලින් තොල් දෙක නාවපු නියපොතු ලොවි ගෙඩි වගේ පාට ගාපු ඉටි රුපයක් කියලා කියන්න පුළුවන්.
    ඔන්න දැන් එක එක්කෙනාගේ නම කතාකොරන්ඩ පටන් ගත්තා.ඔන්න මගේ වාරෙත් අවා.මාත් ගියා.මුලින්ම බලන්නේ බරයි උසයි.මාත් නැග්ගා තරාදිය උඩට
 “ 66 යි,..5 යි 1 යි “ කියලා කිව්වා..
 “ආ දැන් හරි ,ගිහින් වාඩි වෙන්න”....
    ඔන්න ඉතින් බරත් කිරලා උසත් මැනගෙන මාත් බලන් හිටියා ආයි මගේ නම කතාකරනකන්.ඔන්න ඔහොම ටික වෙලාවක් ඉන්න කොට මගේ නම කතකොරලා කොළ ටිකකුත් දීලා කිව්වා “මේකත් අරන් උඩට යන්න” කියලා.මාත් ඉතින් කියපු විදිහටම ඔන්න ගියා උඩ තට්ටුවට.හප්පට සිරි ගජ.උඩ තට්ටුව ඊට හපන්.ඒකත් පුරවලා සෙනග.ඈදී ගන්ඩ තැනක්වත් තියා හරියට ඉන්න තරම්වත් ඉඩක් නෑ.මං ඔන්න පඩිපෙළේ අත්වාරුවට හීන් සැරේ හේත්තු වෙලා බලන් හිටියා හිස් පුටුවක් එනකන්...
     ඔන්න ඉතින් පුටුවකුත් හම්බවුනා ඉද ගන්න.ඔහොම ඉතිං වැඩිවෙලා හිටියා.ආ මට කියන්න බැරි උනානේ.අර පහල තට්ටුවෙන් දුන්න කොළ ටික ස්ටුඩියෝ එකට දෙන්න ඕන.ස්ටුඩියෝ එකේ වෙන්නේ අපේ ෆොටෝ එකක් ගන්න එකයි.එවෙලේම පොටෝ එක අරගෙන අර අපි දුන්න කොලේ අලවනවා.ඔන්න ඉතින් මගේ වාරෙත් අවා.මාත් ස්ටුඩියෝ එකට ගිහින් පෙනී හිටලා පොටෝ එකකුත් අරන් ඇවිත් ආයිත් වාඩි උනා.ඔන්න ඊලග කාමරේ වෙන්නේ අපේ ලේ චෙක් කරන එක.එකේදී බලනවා අපිට දියවැඩියාව වගේ ලෙඩ තියෙනවද කියලා.ඒ වගේම අපේ ලේ වර්ගෙත් බලලා එවෙලේම අපිට කියනවා.ඔන්න මට දෙවන පාරටත් කතා කළා.මාත් ගිහින් ලේ චෙක් කර ගත්තා.මේකෙදි ලේ ගන්නෙ අපේ ඇගිල්ලට කටුවකින් ඇනලා.සමහරු මේ ගැන නොදැන හොදට ගිහින් වාඩි වෙලා ඉන්නවා.අතට කටුවෙන් ඇන්න ගමන් උඩ විසි වෙනවා මන් කලින් බලන් හිටියා.වැඩේ කොහොමද කරන්නේ කියලා දන්න නිසා මාත් ගානක් නැතුව හිටියා.ඔන්න ඉතින් මගේ අතත් අරගෙන කටුවෙන් ඇනලා ලේ ටිකක් කදාවකට දා ගත්තා.ඊට පස්සේ ලේ ටිකක් සීනි චෙක් කරන මැෂින් එකටත් දාල කදාවේ තිබුන ලේ වලට මොනවදෝ මන්ද ටිකක් දාලා කරකො කරකෝ බලාලා එතැන හිටිය නෝනා කිව්වා,
"ඔයාගේ ලේ වර්ගය A පොසිටිවූ" කියලා.මාත් ඉතින් හා කියලා ආයිත් එලියට ඇවිත් වාඩි උනා.
    ඔන්න ඊළගට තමා නියම වැඩේ තියෙන්නේ.ඊළගට තියෙන්නේ ඩොක්ටර් ඉන්න කාමරේට යන්න.මං වාඩි වෙලා ඉන්නකොටත් ඒ කාමරේ ඇතුලට ගිහින් සමහරු නම් එලියට ආවා.ඒ ආපු අයනම් ආවේ ෂර්ට් වල කොලර් ,අත් එහෙම හද හදා,කෝක උනත් මන් නම් ඒ ගැන කලින් දැනුවත් වෙලා හිටියේ අපේ මාමාගෙන්.ඒකෙ ඇතුලෙන් තමා අන්තිම තීන්දුව නිකුත් කරන්නේ.ඒ කියන්නේ ලයිසොන් එකක් දෙනවද නැද්ද කියන එක.ඔහොම ඉතින් ටිකක් වෙලා බලන් හිටියා.ඒ වෙනකොටත් මන් එතෙන්ට ඇවිත් පැය 2 කකට වඩා ගත වෙලා..ඔන්න ආයිත් පාරක් නෝනා කෙනෙක් කොළ ටිකක් අරගෙන ඇවිත් මෙන්න මෙහෙම කිව්වා..
“මේ නම් කියන අය සපත්තු සෙරප්පු ගලවලා බෑග් ගමන් මලු ඉන්න තැන් වලම තියලා id කාර්ඩ් ෆෝන්,පර්ස් කලිසම් සාක්කුවේ දාගෙන ඇතුලට යන්න.ඇතුලෙදි හැමෝම ඩොක්ටර් කියන ඒවා හොදට අහන ඉන්න ඕන,එක්කෙනෙක්වත් හිනා වෙන්න කතා කරන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා.හරිද.ආ දැන් මේ අය යන්න.”
    ඔන්න ඔහොම කියලා මගේ නමත් ඒ නම් අතරින් කියවුනා.මාත් ඉතින් ඔන්න කස්ටියත් එක්ක ඇතුලට ගියා...
    මේ කාමරේ ඇතුලේ ඉන්නවා ඩොක්ටර්ට සහය වෙන කෙනෙක්.ඒ යකානම් එතැන හිටියේ හරියට ඌ එතන ලොක්කා වගේ.කොහොමත් සමහර තැන්වල ලොක්කා පාර්ට් දාන් ඉන්න හින්චයියලත් ඉන්නවනේ.ඔන්න කට්ටියම රූම් එක ඇතුලට ගියා..
"හා හා ..ඉක්මනට ..ඔය ඇදන් ඉන්න ෂර්ට් ,ටි ෂර්ට් ඔක්කොම ගලවලා බැනියම් එහෙමත් ගලවලා අර එහායින් තියෙන කොකු වල එල්ලන්න.බැනියම වැහෙන්න එල්ලන්න ඕනි හරිද...."
අර කලින් කියපු ඩොක්ටර්ගේ ගෝලයා කියාගෙන ගියා..
දැන් ඉතින් ඔන්න ඔක්කොම ඇදුම් ගලවනවා.මාත් ඉතින් ඇදන් හිටිය බැනියමයි ෂර්ට් එකයි ගලවලා කියපු විදිහටම එල්ලුවා..
" හරිද ..දැන් ඔක්කොමලා පේලියට ඉන්න..ඉක්මන් කරන්න."
ඔන්න දැන් අර ගෝලයා එන දෙන්න පටන් ගත්තා...
"කලිසම් කකුල් නවා ගන්න දනිස් දෙක හොදට පේන විදිහට,සරම් ඇදලා ඉන්න අය සරම උඩට කරලා ගැටගහගන්න..id කාර්ඩ් සාක්කුවේ දා ගන්න.නැත්නම් ඉනේ ගහගන්න.."මේ යකා කියවනවා මොකාද එකා වගේ.
"හා දැන් අත් දෙක ඉස්සරහට දික් කරන්න,
හොදට හොදට ඇගිලි ටික පේන විදිහට ....,
දැන් ඇගිලි නවන්න දිගාරින්න...,දැන් ඇගිලි වලින් හිට ගන්න.දැන් අතේ ඇගිලි වලින් පොලොව අල්ලන්න.හා හා දනිස් නමන් නැතුව නැමෙන්න..
නැගිටින්න,
අනිත් පැත්ත හැරෙන්න,හරි ආපහු ඇගිලි වලින් හිට ගන්න,ආ රයිට් .."
ඉක්මනට කට්ටිය පේලි දෙකක් හැදෙන්න බිත්තිය පැත්තට මුහුණ දාලා..
දැන් එක්කෙනා එක්කෙනා එන්න,බෝර්ඩ් එක කියවන්න.."
පිස්සු හැදෙනවා.ඇත්තටම මටනම් මේ කරන ඒවා දැකලා හිනා ගියා.ඒත් යන්තම් ඒක නතර කරගත්තා..
මුලින්ම දුන්නේ බෝර්ඩ් ඒක කියවන්න.ඒ කියන්නේ ඇස් පෙනීම බලන්න.ඔන්න දැන් කට්ටිය කියවනවා..ඔය අස්සේ සමහරු බෝර්ඩ් එකේ නැති ඉංග්‍රීසී අකුරුත් කියවන්න ගත්තා..ඒකටනම් ඩොක්ටර්ටත් මල පැන්නා.
"බොරු කියන්න එපා මනුස්සයෝ,ඕකේ ඇති R අකුරක් නෑ.හරියට කියනවා බලලා." ඩොක්ටර් කාරයා සැර කරා.
 ඔන්න ඉතින් මගේ වාරෙත් ආවා...ඉතුරු ටික කියන්න කලින් කියන්න ඕනි මගේ දකුණු ඇහේ පෙනීම දුර්වලයි.ඒක නිසා මම කණ්ණාඩි කුට්ටමක් නිතර පාවිච්චි කරනවා..
බෝර්ඩ් ඒක කියවන්නේ ඒක ඇහැක් වහලා අනිත් ඇහෙන් බලලා.ඔන්න මාත් ගිහින් හිට ගත්තා.කෙලියනේ තාප්පෙටම.අර ගෝල බාලයා වහුනේ නැතැයි මුලින්ම මගේ හොදට පේන ඇහැ.මොනා කොරන්නද.ඔන්න දැන් ඌ පෙන්නන අකුරු කිවන්න පටන් ගත්තා.මුල දෙක තුනක් කිව්වා,පහලට යන්න යන්න දැන් මට මොකුත් පෙන් නෑ.මොනා කරන්නද මං කිව්වා මට පේන් නෑ කියලා..අනික මගේ කරුමෙටම මුලින්ම බැලුවේ කන වෙච්ච ඇහැනේ..මන් හිතා ගත්තා කොහොමහරි කියන්න ඕනි මගේ ඒක ඇහැක් විතරයි පේන් නැත්තේ කියලා.
මේක අහලා ඩොක්ටර් කාරයයි,ගෝලයයි සෑහීමට පත් උන් නෑ මං ගැන.
"ඒකෙන්ම ඉවරනේ" ඩොක්ටර්ට නිකම්ම කියවුනා...
"හා හා ඔයා අන්තිමට එන්න,අනිත් අය එක්කෙනා ගානේ මෙහෙට එන්න."
මට කර කියා ගන්න දෙයක් නැති උනා.මාත් වෙන දෙයක් වෙච්චාවේ කියලා බලන් හිටියා මගේ වාරය එනකන්.අනිත් අයටත් දැන් පුදුමයි මං ගැන.මොකද ඒ කාටවත් විශ්වාසයක් නෑ මට ලයිසොන් ගන්න පුළුවන් වෙයි කියලා.
ඔන්න ඔක්කොමලා ෆෙෂර් එහෙම ඔක්කොම චෙක් කරගෙන කිසිම අවුලක් නැතුව එලියට ගියා..ඔන්න මන් විතරයි අන්තිමට ඉතුරු උනේ.ඔන්න මාත් ගිහින් වාඩි උනා ඩොක්ටර් ලග තිබුන පුටුවේ.ෆෙෂර් එක බලන්න හදනකොටම මන් කිව්වා,
"ඩොක්ටර් මගේ දකුණු ඇහැ විතරයි පෙනීම අඩු,අනික් ඇහැ හොදට පේනවා කියලා."
"මට කරන්න දෙයක් නෑ,එක ඇහැක් විතරක් පේන අයට ලයිසන් දෙන්න එපා කියලා තියෙන්නේ.මේක මං කියපු එකක් නෙමෙයි ඉහලින් කියපු එකක්."
මට එවෙලෙම ලයිසන් එපා විය.මන් නැවතත් මගේ ඇහේ දුර්වලකමත් හොදට පෙනෙන බවත් ඩොක්ටර්ට කිව්වා.මොකද මට වෙන කරන්න දෙයක් නෑනේ.
"මෙයාව ආයිත් චෙක් කරන්න"ඩොක්ටර් ගෝලයට කිව්වා.
"ඔයා ගිහින් ටැප් එකෙන් මුහුණ හෝද ගන්න.සබන් ගාන්න එපා."
පැවසු ලෙසම මම මුහුණ සෝදා ගතිමි.එසේ කිව්වේ කුමන හේතුවකටදැයි වත් නොසිතා මම එය කලෙමි.නැවතත් මට බෝර්ඩ් ඒක කියවන්න අණ කළේය.එවෙලෙහි නම් මට සිතුණේ කලින්ටත් වඩා මේ පාර අපැහැදිලි බවයි.වෙන දෙයක් වුනාවේ කියලා මන් ගෝලයා පෙන්නපු අකුරු ටික කියෙව්වා.මුලින්ම කියවන්න බැරි උන පේලියටත් ඔන්න දැන් අවා.මට එවේලේත් ඇත්තම කියනවනම් ඒ අකුරු මොනාද කියලා හරියටම පැහැදිලිව පෙනුනේ නෑ.ඒත් ඒ පෙන්නන අකුර මේකයි කියලා මට කිතුන අකුර කිව්වා..
"ඔය තියෙන්නේ."
තව එකක් කියන්න ,"
මම එකත් පෙර ලෙසම හිතෙන විදිහට කීවෙමි.
"ඔය හොදටම ඇති"
  ඩොක්ටර්ගේ කටහඩ මට එකවර ඇහුනා.ඇත්තටම මටත් හිතා ගන්න බෑ.කලින් පෙනුන් නැති අකුරු ටික මන් කිව්වද කියලා.සමන් දෙවියන්ට පින් සිද්ද වෙන්න මං ගොඩ ගියා කියලා මට එවෙලේ හිතුනා.අන්තිමට මට ලයිසොන් එක ගන්න මෙඩිකල් රිපෝර්ට් ඒක හම්බුනා.ඒත් එකේ ගහලා තියෙනවා.මගේ ඇස් පෙනීම දුර්වලයි.ඒ වගේම මම කණ්ණාඩි පළදිනවා කියලත්.ඒ වගේම දැන් මට ලැබෙන ලයිසොන් කාර්ඩ් එකෙත් කණ්ණාඩි කුට්ටමක රුපයකුත් වැටෙනවා කියලා මට පසුව දැනගන්න ලැබුනා..පෙර පිනකටද මන්දා මන් ඔන්න ඔය විදිහට තමා මෙඩිකල් එක පාස් උනේ...
කට්ටිය මේක කියවලා කමෙන්ට් එකක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා හොදේ...