අහස
ගුගුරයි මොර දෙයි
පියකරු
වූ අහසකට
අහෝ ! කීම
වී ද ?
මා
කාට කියම්ද?
කාගෙන්
අසම්ද?
කිමක්ද
මේ අරුමය කියා
නිල්
වන් ව තිබු අහසක්
ක්ෂණිකව
,කළු
දුමාරයක් ම විය
අනේ !..දෙවියනේ
කෙලෙස
සැනසෙම්ද?
කෙලෙස
කියම්ද මේ දුක
අපේ
ගෙට වැඩි බව
එයයි
අරුමය
එයයි
ජීවිතය
මරණයක්ම
වුයේ මන්ද අහෝ !
කෙසේ
වවාම්දෝ...
මා මිතුර
තවත්
කෙසේ ඉවසම්ද
මේ
දුක් ගංගාව
කදුළු
බිදක්ව දිය කර හරින්නෙමි
මා
දයාබර පියාණෙනි .....
අවසරයි
හැර යන්නට
අප
සැවොම
වැජබෙත්වා!
නුඹ
සදාකල් තුසිතයේ......
......
මේ කියන්නේ 2013 ක් වූ ජනවාරි මස 2 වන දින හා 5 වන දින අවසන් ගමන් ගිය මා මිතුරු සොයුරියකගේ සීයාත්,මාගේ සීයාත් ගැනයි.ඔබ දෙපලට අප සැවොම නිවන් සුව ප්‍රාර්ථනා කරන්නෙමි
සෝ සුසුම් - දුක් ගැහැට
ReplyDeleteඋරුම නැති
ජීවිතයක්
නොහැක සෙවුමට කිසි දිනෙක
මිරිඟුවක් පසු පස
හඹා යන මුව පොව්වෙකු විලසට
නොහැක සෙවුමට කිසි දිනෙක
ජීවිතයක්
සතුට විතරක්ම උරුම....
පිපාසිත වූවකුට
ReplyDeleteදිය බිදක් වන් වූ
පද පෙළක් වෙන් කල
මා මිතුර ඔබට
හැකිවිය නිවාලන්නට
අපේ මේ දුක් ගින්න...
ඔබේ අදහස් වලට මාගේ හදපිරි ස්තුතිය පුද කරමි...
ඉපදෙන ,මියයන
ReplyDeleteහමුවන,වෙන් වන,
සදාතන සත්යයන් අතර,
මමත් සෙවූයෙමි මගක්...
වෙනස් කරන්නට,
ඒ සදාතන සත්යය.......
ඔබත් සොයන
ReplyDeleteමමත් සොයන
සදාකල් සොයන
ඒ සදාතන සත්‍ය
වෙනස් කරන මග
සොයුරිය ..
බුදුන් හිටී සමයේ නම්
බුදුන් දැක එය
ඉටු කරගන්නට හැකිය...
ඔබේ මියුරු වදන් වලට මගේ හදපිරි තුති....